Tenniselleboog

Wat is een tenniselleboog?

Een tenniselleboog of epicondylitis lateralis is de meest voorkomende aandoening in de elleboog. Concreet is het een ontsteking of irritatie ter hoogte van de aanhechting van de extensorpezen aan de buitenkant van de elleboog. De aandoening komt het vaakst voor bij mannen en vrouwen tussen de 35 en 55 jaar.

Wat zijn de oorzaken van een tenniselleboog?

De klachten worden meestal veroorzaakt door een acute of chronische overbelasting van deze spieren. Dit kan ontstaan door zware handarbeid maar ook door kantoorwerk zoals typen en de muis gebruiken. Verder zijn er sporten die voor de overbelasting kunnen zorgen zoals tennis en golf.

In de meeste gevallen is het echter een combinatie van verschillende factoren die voor de ontsteking zorgen. Denk hierbij aan:

• verkeerd gebruik van spierketens
• bijhorende nek/schouderklachten
• slaap
• stress
• voeding
• roken
• etc.

De kinesitherapeut/osteopaat zal u helpen bij het identificeren van deze mogelijke oorzaken en advies geven.

Klachten en symptomen

• Pijn aan de buitenzijde van de elleboog tijdens het gebruik van de betreffende spieren. Bij een acute ontsteking kan ook nachtelijke pijn aanwezig zijn. De pijn kan uitstralen tot de voorarm en de hand
• Pijn bij contact aan de buitenzijde van de elleboog
• Krachtvermindering in de voorarm
• Vermoeid gevoel in de voorarm

Diagnose en onderzoek

De huisarts of kinesitherapeut stelt de diagnose op basis van je verhaal en het lichamelijk onderzoek. De voornaamste test bestaat uit het uitlokken van de pijn door middel van een weerstandsonderzoek. Hierbij vraagt de therapeut om je pols en/of vingers te strekken tegen weerstand.
Specifieke testen dienen om te differentiëren tussen de verschillende spieren. Uitgebreider onderzoek bestaat uit het evalueren van het ellebooggewricht en bij uitbreiding de rest van het nek-schoudercomplex en de myofasciale ketens.

Meestal is de diagnose duidelijk na het lichamelijk onderzoek. Soms kan een echografie meer duidelijkheid bieden en kan het maken van een RX andere aandoeningen uitsluiten.

Behandeling

Relatieve rust

Het herstelproces van een tenniselleboog vraagt tijd. 80% van de patiënten geneest binnen de 6 maanden, en 90% binnen 2 jaar. In uitzonderlijke gevallen blijven de klachten langer aanwezig.

In de eerste fase is het advies om handelingen die de pijn uitlokken zoveel mogelijk te vermijden.

Ijsapplicatie op de pijnlijke zone kan de pijn verlichten maar kan het herstelproces tegenhouden.

Kinesitherapie

De behandeling verschilt van patiënt tot patiënt. De therapeut zal met u op zoek gaan naar de oorzaak van het probleem en helpen om dit efficiënt aan te pakken. Meestal bestaat de behandeling uit een combinatie van oefentherapie, manuele therapie en advies.

Oefentherapie is de meest wetenschappelijk onderbouwde methode om het herstelproces te bevorderen en de aangedane structuren te versterken. De therapeut zal een op maat gemaakt oefenschema met u overlopen dat thuis en/of in de praktijk wordt uitgevoerd.

Lokale fricties en dry needling kunnen toegepast worden om de doorbloeding van de getroffen spieren te verbeteren en triggerpunten te behandelen. Manuele therapie dient om structuren te behandelen die aan de oorzaak liggen van het probleem zoals:

• verminderde mobiliteit van het ellebooggewricht
• dysfunctie van het nek-schoudercomplex
• vermindering of verandering in bezenuwing/doorbloeding van de arm

Verder zal de therapeut met u overlopen of er lifestyle factoren zijn die het proces negatief beïnvloeden en helpen om deze aan te pakken.

Medicatie

Analgetische medicatie zoals dafalgan/paracetamol vermindert de pijn maar het letsel zal hierdoor niet genezen.

Ontstekingsremmers kunnen de vicieuze cirkel doorbreken maar vertragen het herstelproces.

 

Extracorporele shockwave therapie (ESWT)

Bij shockwave therapie worden met een apparaat geluidsgolven gestuurd via je huid naar de plaats die behandeld moet worden. Hierdoor verbetert de bloeddoorstroming en kunnen adhesies of verkalkingen verbroken worden. De wetenschappelijke literatuur is verdeeld over het bewezen nut van deze behandelmodaliteit maar klinisch zien we dat sommige patiënten hier goed op reageren. Het kan gebruikt worden als toevoeging bij de behandeling en bij mensen met heel hardnekkige klachten.
Na enkele sessies zou er al een verbetering zichtbaar moeten zijn.

Bracing/taping

Het gebruik van een brace of tape kan nuttig zijn om de pijn te verminderen tijdens het uitvoeren van provocerende bewegingen op het werk of tijdens sporten.

Injecties

Injecties bestaan uit een verdovend middel in combinatie met corticosteroïden. Deze geven vaak op korte termijn een verbetering van de klachten, maar uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat injecties op langere termijn juist slechtere resultaten geven omdat ze het uiteindelijke herstelproces onderdrukken. Om deze reden wordt het gebruik van corticosteroïdeninjecties afgeraden.

Bij een platelet rich plasma (PRP) injectie nemen ze eerst bloed af en halen ze met een centrifuge je bloedplaatjes er uit. Vervolgens injecteren ze deze bloedplaatjes ter hoogte van je pees. De extra aanwezigheid van groeifactoren kan het herstel van de pees bevorderen. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat deze behandeling weinig toegevoegde waarde heeft.

 

Operatie

Er wordt enkel voor operatie gekozen als laatste redmiddel. Als de klachten langdurig aanwezig zijn en de bovenstaande behandelingen onvoldoende hulp bieden, kan men kiezen voor operatie. Via een kleine incisie in de huid herstellen of verwijderen ze het aangedane deel van de pees. Dit wordt de laatste jaren minder toegepast omdat de succesrate zeer wisselend is.

Meer weten over de behandeling van een tenniselleboog?

Heb je nog steeds vragen over de aandoening of zou je graag een afspraak willen bij één van onze therapeuten? Neem dan contact op en we helpen je graag verder!